Aν ρωτήσετε τρεις τυχαίους ανθρώπους στο δρόμο τι είναι για αυτούς η ευτυχία, πιθανότατα θα λάβατε τρεις διαφορετικές απαντήσεις. Γιατί αυτή η έννοια είναι άπιαστη, αλλάζει με βάση το άτομο, τις περιστάσεις ή ακόμα και την ώρα της ημέρας. Είναι κάτι για το οποίο οι άνθρωποι προσπαθούν, αλλά συχνά δεν μπορούν να το πετύχουν.
Εντούτοις, αν τους έλεγαν ότι μπορούσαν να έχουν το μυστικό της ευτυχίας, οι περισσότεροι άνθρωποι θα πλήρωναν χιλιάδες ή και εκατομμύρια δολάρια για να το αποκτήσουν. Και κάποιοι στην πραγματικότητα έκαναν ακριβώς αυτό. Πριν από μερικά χρόνια έγινε μια δημοπρασία στην Ιερουσαλήμ, όπου βγήκαν στο σφυρί δύο συνηθισμένα κομμάτια χαρτιού. Το ένα έπιασε 1,56 εκατ. δολάρια. Το άλλο 240 χιλιάδες. Τι το ιδιαίτερο είχαν αυτά τα δύο χαρτιά που οι άνθρωποι ήταν πρόθυμοι να ξοδέψουν μια περιουσία για να τα αποκτήσουν; Δεν ήταν άλλο από το μυστικό της ευτυχίας, όπως επινοήθηκε από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, τον άνθρωπο συνώνυμο της ιδιοφυΐας.
Το 1921, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του. Του απονεμήθηκε το Νόμπελ Φυσικής εκείνης της χρονιάς. Ο λαμπρός επιστήμονας έκανε εκτεταμένες περιοδείες στο εξωτερικό, συμμετέχοντας σε διαλέξεις και δεξιώσεις και μοιράζοντας τις γνώσεις του στα πλήθη. Ως μέρος της διαδρομής του, ο Αϊνστάιν επισκέφτηκε την Ιαπωνία το 1922. Η ιστορία λέει ότι καθώς έβγαινε από το ξενοδοχείο του στο Τόκιο, ένας αχθοφόρος (bellboy) ήρθε κοντά του για να του παραδώσει κάτι. Για κάποιο άγνωστο λόγο, ο Αϊνστάιν δεν του έδωσε φιλοδώρημα όπως συνηθίζεται, αλλά αντίθετα έβγαλε ένα στυλό και ένα χαρτί και έγραψε κάτι. Πιστεύοντας, ότι μπορεί να αποδειχθούν πολύτιμα στο μέλλον, ο Αϊνστάιν έδωσε στον ταπεινό εργαζόμενο δύο κομμάτια χαρτί. Στο πρώτο, έγραψε αυτό που τώρα ονομάζεται «θεωρία της ευτυχίας του Αϊνστάιν».
Έγραφε λοιπόν εκεί: «Μια ήρεμη και σεμνή ζωή φέρνει περισσότερη ευτυχία από το κυνήγι της επιτυχίας, σε συνδυασμό με τη συνεχή ανησυχία». Σύμφωνα λοιπόν με τον επιστήμονα που ανακάλυψε τη θεωρία της σχετικότητας, το κυνήγι για χρήματα, δύναμη και επιρροή είναι κουραστικό και πηγή συνεχούς ανησυχίας. Αντίθετα, μια ήρεμη και σεμνή ζωή φέρνει περισσότερη ευτυχία. Κάτι που έχει δηλώσει και ο ίδιος πιο αναλυτικά: «Είμαι χαρούμενος επειδή δεν θέλω τίποτα από κανέναν. Δεν με νοιάζουν τα χρήματα. Τίτλοι ή διακρίσεις δεν σημαίνουν τίποτα για μένα. Δεν ποθώ επαίνους. Το μόνο που μου δίνει χαρά, εκτός από τη δουλειά, το βιολί και το βαρκάκι μου, είναι η εκτίμηση των συναδέλφων μου».
Ας διδαχθούμε από τον σπουδαίο αυτό άνθρωπο και ας βρούμε αυτά τα λίγα και ταπεινά που δίνουν καθημερινή χαρά και ας αφήσουμε στην άκρη το συνεχές, εξαντλητικό και ατελέσφορο κυνήγι της επιτυχίας ή της εξουσίας.
Πηγή: https://zeitgeist.gr/
0 Σχόλια