Σε άλλες χώρες το κόστος των συνεδριών για τις σχέσεις ζευγαριών, όπως και για τα άλλα ψυχολογικά προβλήματα καλύπτεται από το κράτος ή από την επιχείρηση στην οποία το άτομο εργάζεται. Και αυτό γιατί το κόστος από μια κακή συντροφική σχέση δεν έχει μόνο αρνητικές επιπτώσεις για τους ίδιους τους συντρόφους και τα παιδιά τους, αλλά μειώνει και την απόδοση στην εργασία τους.
Παρόλες τις αλλαγές που έχουν γίνει στο θεσμό του γάμου τις τελευταίες 10ετίες – γάμος θρησκευτικός ή πολιτικός, συγκατοίκηση -συμβίωση και σύμφωνο συμβίωσης, ζευγάρια που ζούνε σε χωριστά σπίτια ή και σε χωριστές πόλεις- οι άνθρωποι σε πολύ μεγάλο ποσοστό επιθυμούν και επιλέγουν να δεσμεύονται με έναν σύντροφο.
Η επίσημη μάλιστα δέσμευση με πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο, αποτελεί την πρώτη επιλογή. Ακόμη και μετά την μείωση των γάμων από το 1970, στις δυτικές χώρες, όσοι δεν παντρεύονται επιλέγουν να ζούνε σε μια στενή σχέση, παρόμοια με αυτή του γάμου. Σε δική μας επίσης έρευνα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για τη στάση φοιτητών/τριών για το γάμο (2009), στην ερώτηση αν θα ήθελαν να παντρευτούν, το 89 % απάντησε, ΝΑΙ, σε κάποια φάση στη ζωή τους που θα είναι έτοιμοι.
Φαίνεται ότι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από έναν σταθερό δεσμό με έναν άλλο άτομο που θα είναι ο δικός μας άνθρωπος. Όπως μας πληροφορεί ο Bowlby, Βρετανός ψυχίατρος και ψυχαναλυτής, θεμελιωτής του συναισθηματικού δεσμού, οι άνθρωποι από την κούνια ως το θάνατο έχουμε ανάγκη από μια στενή σχέση με ένα άλλο άτομο (Bowlby, 1988). Αρχικά, το άτομο αυτό είναι η μητέρα ή το υποκατάστατο μητέρας, ένα δηλαδή σταθερό πρόσωπο με κοντινή σχέση με το παιδί, οι φίλοι και τελικά ο σύντροφός μας.
Ο σύντροφος αποτελεί το πρόσωπο που μπορούμε να εμπιστευόμαστε και να μοιραζόμαστε θέματα που μας απασχολούν, θετικά ή αρνητικά. Ο άνθρωπος που μπορεί να μας ακούει χωρίς να μας κριτικάρει, που έχουμε κοινά συμφέροντα, που φροντίζουμε να περνάμε όμορφα μαζί, που κάνουμε όνειρα και σχεδιάζουμε ένα καλύτερο αύριο για όλα τα μέλη της οικογένειάς μας. Και επίσης που εξασφαλίζει το χώρο για να εξελισσόμαστε όλοι, σύντροφοι και παιδιά, αν υπάρχουν.
Επειδή η σχέση αυτή είναι πολύ σημαντική, όταν δεν έχει την ποιότητα που πρέπει να έχει ένας υγιής γάμος ή μια υγιής συντροφική σχέση, υπάρχουν σοβαρές επιπτώσεις για τη σωματική και ψυχική υγεία των συντρόφων και των παιδιών.
Οι σύντροφοι που διατηρούν έναν αμοιβαία ικανοποιητικό δεσμό έχει βρεθεί ότι έχουν πολλά πλεονεκτήματα, για τους ίδιους και τα παιδιά τους, όπως:
Καλύτερη φυσική κατάσταση και υγεία γενικότερα:
- Ζούνε περισσότερα χρόνια,
- Έχουν λιγότερα προβλήματα υγείας,
- και Χρησιμοποιούν λιγότερο τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας σε σχέση με τα ζευγάρια με συγκρουσιακή σχέση.
Αντίθετα, στα ζευγάρια με συγκρουσιακή σχέση, παρατηρήθηκαν περισσότερα προβλήματα υγείας και περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα, όπως καρδιακά νοσήματα, κατάθλιψη, άγχος, και χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ (Wishman, 2007, αντιπροσωπευτική έρευνα στις ΗΠΑ).
Τα άτομα που έχουν στρεσσογόνες συντροφικές σχέσεις αποτελούν επίσης το μεγαλύτερο ποσοστό όσων ζητούν βοήθεια σε Κέντρα ψυχολογικής υποστήριξης.
Συνοψίζοντας
Από τη μια έχουμε ανάγκη από μια σταθερή και στενή σχέση με έναν σύντροφο, από την άλλη, η ποιότητα της σχέσης αυτής θα καθορίσει αν η αποκλειστική αυτή σχέση θα είναι χρήσιμη ή βλαπτική για την υγεία μας, την ψυχική και την σωματική.
Οι έρευνες δείχνουν ότι σε όλα σχεδόν τα ζευγάρια υπάρχουν συγκρούσεις και θέματα που πρέπει να δουλέψουν για να είναι καλά. Δεν υπάρχουν κοντινές σχέσεις και γάμοι χωρίς συγκρούσεις.
Επομένως, το βάρος πέφτει στην ευαισθητοποίηση των συντρόφων και τη συνειδητοποίηση ότι η καλή σχέση με τον/την σύντροφό τους δεν είναι δεδομένη και ότι χρειάζεται να επαγρυπνούν για να διαφυλάξουν την ποιότητα της σχέσης τους. Και όταν υπάρχουν θέματα που δεν μπορούν οι ίδιοι να αντιμετωπίσουν να προσφεύγουν στους ειδικούς για βοήθεια.
Σε άλλες χώρες το κόστος των συνεδριών για τις σχέσεις ζευγαριών, όπως και για τα άλλα ψυχολογικά προβλήματα καλύπτεται από το κράτος ή από την επιχείρηση στην οποία το άτομο εργάζεται. Και αυτό γιατί το κόστος από μια κακή συντροφική σχέση δεν έχει μόνο αρνητικές επιπτώσεις για τους ίδιους τους συντρόφους και τα παιδιά τους, αλλά μειώνει και την απόδοση στην εργασία τους.
Επίσης, σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες υπάρχουν τα λεγόμενα premarriage courses, όπου οι νέοι ευαισθητοποιούνται σε θέματα σχέσεων των δύο φύλων και συντροφικών σχέσεων.
Γιατί όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας, το διαζύγιο και ο χωρισμός δεν είναι πάντα η καλύτερη λύση.
Στα πλαίσια του προγράμματος «καλύτερη ψυχική υγεία για όλους», το ΚΕΣΥΘΕΣ οργανώνει μια σειρά σεμιναρίων για βελτίωση σχέσεων ζευγαριών.
Ένας κύκλος σεμιναρίων απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό, άντρες και γυναίκες που θέλουν να έχουν καλύτερες σχέσεις με το σύντροφό τους, και ένας κύκλος σε ειδικούς στο χώρο ψυχικής υγείας που θέλουν να μάθουν περισσότερα για αρχές και τεχνικές στη συμβουλευτική ζευγαριών. Από το Κέντρο μας επίσης, κατά καιρούς θα δημοσιεύουμε άρθρα και κείμενα για τη βελτίωση των σχέσεων των ζευγαριών.
Πηγή: psychologynow.gr
0 Σχόλια