Έφυγε η Μεγάλη Εβδομάδα με την κατάνυξη, τον Επιτάφιο, τις λαμπάδες, τα πυροτεχνήματα, την Ανάσταση, τις καμπάνες που χτυπούν χαρμόσυνα, τα κόκκινα αβγά, τον μυρωδάτο οβελία!
Η ανάσταση του Χριστού που συμβαδίζει με την ανάσταση της φύσης, ο συμβολισμός της ζωής…
Πάσχα, γιορτή αγάπης και επανένωσης της ελληνικής οικογένειας. Είναι γεγονός πως το Πάσχα θεωρείται οικογενειακή γιορτή που χαρακτηρίζεται από την "επιστροφή στις ρίζες".
Είναι οι μέρες που οι οικογένειες σμίγουν ξανά, καθώς τα μέλη επιστρέφουν στον παππού και στη γιαγιά, για να γιορτάσουν όλοι μαζί.
Ακούμε από πολλά ζευγάρια στο χώρο μας πόσο περιμένουν τις μέρες αυτές για να ξεκουραστούν από την καθημερινότητα, τις ευθύνες αλλά και από τη φροντίδα των μικρών τους, καθώς θα τα "ξαμολήσουν" στην εξοχή μαζί με τα άλλα ξαδέλφια τους αλλά και τους παππούδες που θα έχουν για λίγες μέρες τη φροντίδα τους, θα τους μιλήσουν και θα τους δείξουν τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας.
Γιορτινή τελετουργία και παράδοση
Στις μεγάλες γιορτές όπως το Πάσχα, σχεδόν όλοι μας ακολουθούμε κάποιους συγκεκριμένους τρόπους εορτασμού μέσα από προετοιμασίες που επαναλαμβάνονται τελετουργικά κάθε χρόνο.
Για παράδειγμα, τα κόκκινα αυγά, τα τσουρέκια, τα κουλουράκια, η μαγειρίτσα, το σουβλιστό αρνί, το κοκορέτσι.
Πρόκειται για τρόπους εορτασμού που δίνουν ευχαρίστηση, καθώς ικανοποιούν όχι μόνο τις διατροφικές ανάγκες μας αλλά και τις συναισθηματικές, καθώς η οικογένεια ενώνεται και "απολαμβάνει" την φροντίδα και την προσφορά, φρεσκάρει το "δέσιμό" της και τους δεσμούς της.
Το παιδί το Πάσχα
Σίγουρα το παιδί σας βλέπετε πως ευχαριστιέται ιδιαίτερα τις μέρες αυτές και τις περιμένει με λαχτάρα. Περιμένει και θέλει να βιώσει την κάθε στιγμή όσο πιο έντονα μπορεί, άλλωστε αυτός είναι και ο γνήσιος παιδικός τρόπος, όπου νιώθει και "ρουφάει" το κάθε τι που συμβαίνει γύρω του.
Ο παππούς και η γιαγιά, η "επιστροφή στις ρίζες", τα τελετουργικά του εορτασμού των ημερών, μένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στο παιδικό μυαλουδάκι, όπου όταν πλέον μεγαλώσει, θέλει να συνεχίσει την παράδοση και να την περάσει με τη σειρά του στα δικά του παιδιά. Ίσως αναρωτηθείτε γιατί η παράδοση συνεχίζεται εκατοντάδες χρόνια τώρα και δεν σταματάει κάποια στιγμή.
Η απάντηση είναι θα λέγαμε σχετικά απλή: η παράδοση συνεχίζεται μέσα από την ασφάλεια που παρέχει ο τελετουργικός εορτασμός, που μας δίνει μία αίσθηση ασφάλειας, σιγουριάς αλλά και συνέχειας, μέσα από την επαναληψιμότητα.
Η επαναληψιμότητα αυτή εγγυάται την συνέπεια στο ότι "θα είμαστε μαζί και του χρόνου", μία ανάγκη που ο κάθε άνθρωπος υπαρξιακά βιώνει και ζητά την ικανοποίησή της, πόσο μάλλον ο παιδικός ψυχισμός!
Ο έφηβος και το Πάσχα
Όσοι έχετε παιδιά στην εφηβεία γνωρίζετε τι σημαίνει αυτό: αντίδραση, αμφισβήτηση, έλεγχος των ορίων, σύγκρουση. Ναι, η εφηβική περίοδος έχει γνωρίσματα που θα έλεγε κανείς πως μπορούν να βάλουν σε μεγάλη δοκιμασία την οικογενειακή συνοχή και τους οικογενειακούς δεσμούς.
Σκεφτείτε λοιπόν πόσο σημαντικές είναι οι οικογενειακές παραδόσεις και πως μπορούν να "κρατήσουν" τον έφηβο κοντά στην οικογένεια μέσα από τη σιγουριά και την ασφάλεια που αναφέραμε παραπάνω.
Είναι λοιπόν μία καλή ευκαιρία να έρθει πιο κοντά με τους γονείς και τα αδέλφια του, να αναθερμάνει τις σχέσεις του και με τους υπόλοιπους συγγενείς, να βιώσει ξανά την οικογενειακή θαλπωρή, να δει πως έχει και άλλους ανθρώπους γύρω του που τον σκέφτονται και βλέπουν την πρόοδο και το μεγάλωμά του…
Ο ενήλικας και το Πάσχα
Είναι γεγονός πως όλη αυτή η παράδοση και η τελετουργική διαδικασία του εορτασμού, καταφέρνουν να δώσουν και στον ενήλικα μία πιο συναισθηματική χροιά, καθώς είναι ο ίδιος πλέον εκείνος που θα "περάσει" την σκυτάλη της παράδοσης στη δική του οικογένεια.
Θα θυμηθεί τα παιδικά του χρόνια, θα νοσταλγήσει αλλά και θα προσθέσει τη δική του πινελιά με το δικό του χρώμα στον τελετουργικό τρόπο εορτασμού καθώς θα μιλήσει γι αυτόν στα παιδιά του και θα μεταφέρει τη δική του εμπειρία από τη δική του οικογένεια, τους δικούς του γονείς...
ΠΗΓΗ: http://healthnews.reporter.com.cy/
0 Σχόλια