Ως έγκλημα νομικά ορίζεται η επιβαρυντική συμπεριφορά ατόμου η ομάδας που προκαλεί σε άλλο άτομο ή ομάδα: απώλεια σωματικής ακεραιότητας, ελευθερίας, περιουσίας , υπόστασης και ζωής του ή και βλάβη, μόνιμη ή παροδική, επί αυτών. Δεν είναι όμως όλα τα εγκλήματα ίδια. Υπάρχουν εγκλήματα ιδιαίτερα βίαια που χαρακτηρίζονται ως ειδεχθή , που προκαλούν δηλαδή αποτροπιασμό. Οι περιπτώσεις που παρουσιάζουν έντονη ψυχοπαθολογία στην εγκληματικότητα αφορούν κατά συρροήν δολοφόνους, και δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων. Όμως η τυχόν ύπαρξη ψυχοπαθολογίαςστους δράστες τέτοιων εγκλημάτων δεν αποτελεί την γενεσιουργό αιτία του εγκλήματος αλλά την διαμόρφωση στρεβλής αντίληψής του ίδιου για την τέλεση των αδικημάτων του. Αυτό ενισχύεται ως θεώρημα από το γεγονός ότι άτομα με ίδια ψυχοπαθολογία δεν τελούν ίδια εγκλήματα ή δεν τελούν καν εγκλήματα.
Οι δυο κύριες κατηγορίες οι οποίες παρουσιάζουν βία στο έγκλημα είναι όπως είπαμε οι κατά συρροήν δολοφόνοι και οι σεξουαλικοί δράστες. Σε αυτούς οι δυο κυριότερες υποκατηγορίες προφίλ είναι οι:..
Κοινωνιοπαθείς (άτομα με βιτρίνα «καλής ζωής», καλό επάγγελμα , επιφανειακή γοητεία, γίνονται αγαπητοί εύκολα, είναι συνήθως αναγνωρισμένοι κοινωνικά, άπιστοι στις σχέσεις του, παθολογικοί ψεύτες, και με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους) , άτομα που παρουσιάζουν δηλαδή μια φαινομενική κανονικότητα στην καθημερινότητα τους.
Ψυχοπαθείς (με αδυναμία σύναψης κοινωνικών σχέσεων, διατήρησης σταθερής εργασίας, φροντίδας άλλων ή του εαυτού, έλλειψη ακόμα και προσωπικής υγιεινής, απόσυρση κι απομόνωση σταδιακά αυξανόμενη. Άτομα δηλαδή με καμία απολύτως φαινομενική κανονικότητα στην καθημερινότητά τους.
Στο σεξουαλικό έγκλημα έχουμε μια επιθετική ενέργεια σε άτομο χωρίς την συγκατάθεση του, που μπορεί να είναι από σεξουαλική επαφή (βιασμός) ως και την αφαίρεση της ζωής του (ανθρωποκτονία). Στην περίπτωση ανθρωποκτονίας, σεξουαλικό χαρακτηρίζεται ένα έγκλημα όταν εμπεριέχει σεξουαλική ικανοποίηση για τον δράστη ακόμα κι αν δεν υπάρχει σωματική επαφή ή πράξη με το θύμα. Στον βιασμό ,όσο παράξενο κι αν ακούγεται, το κίνητρο ΔΕΝ είναι το σεξ. Ο βιασμός έχει να κάνει με τον θυμό, τον έλεγχο και την άσκηση βίας. Το σεξ είναι απλά το «όπλο».
Δεν είναι όλοι οι βιαστές όμοιοι. Υπάρχουν διαφορές σημαντικές τόσο στα κίνητρα, όσο και στα χαρακτηριστικά και τις τεχνικές τους.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του FBI οι βιαστές τείνουν να είναι συχνά ηλικίας γύρω στα 25, προέρχονται από χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα, πολύ συχνά ανήκουν σε μειονότητες, κι όταν επιτίθενται το κάνουν σε άτομα της ιδίας φυλής. Η πλειοψηφία τους έχει ψυχολογικά προβλήματα κυρίως σεξουαλικής φύσεως, συναισθήματα ανεπάρκειας και μίσους προς τις γυναίκες, με τις οποίες είναι ανίκανοι να συσχετισθούν υγιώς και υπο φυσιολογικές συνθήκες τόσο συναισθηματικά όσο και σεξουαλικά.
Οι Bartol & Bartol (2012) πρότειναν ότι υπάρχουν τέσσερις βασικοί παράγοντες που υποστηρίζουν την ανάπτυξη της βίαιης και εγκληματικής συμπεριφοράς:
-Αγχωτικό γεγονός ή ερέθισμα που αυξάνει την διέγερση
-Δεξιότητες και τεχνικές επιθετικότητας που έμαθαν από άλλους στο άμεσο περιβάλλον
-Πεποίθηση ότι η επιθετικότητα ή η βία θα ανταμειφθούν κοινωνικά ή ψυχολογικά με μειωμένη απογοήτευση, ενισχυμένη αυτοεκτίμηση, παροχή υλικών ή οικονομικών ωφελειών ή κερδίζοντας τον έπαινο άλλων και
-Αξιακό Σύστημα που επιδοκιμάζει τη βία και την εγκληματικότητα στο κοινωνικό πλαίσιο
Φυσικά πάντα κάθε έγκλημα πρέπει να εξετάζεται ατομικά με βάση τον θύτη ώστε να εξεταστούν όλα εκείνα τα ξεχωριστά στοιχεία που οδήγησαν στο εκάστοτε έγκλημα.
πηγή: psyxology.gr
0 Σχόλια